İstanbul İçin Son Çağrı / Film

Kıvanç Tatlıtuğ ve Beren saat klasikleşmiş dizi  Aşk-ı Memnu projesinden bu yana tekrar bir araya geleceklerini düşünmezdim. Fakat yeni bir dizide tekrar bir araya gelecekleri haberi çıktığında beklenti arşa çıktı tabi. Bunun sebebi ise Behlül ve Bihterin enerjisi ve uyumu. Ve tekrarları bile verildiğinde reyting rekorları, finali ise aksam kuşağında verilen bir dizi. Netflix fragman yayınladığında sosyal medyada o kadar fazla videolar yayınladı ki beklenti daha çok artmaya başladı tabi.

Bir Netfllix yapımı olan İstanbul için Son Çağrı filminin konusu; Mehmet ve Serin İstanbul'daki hayatlarından uzakta, New York'ta havaalanında tesadüfen karşılaşır. Onları heyecan ve tutku dolu bir macera beklemektedir. Bu macerada yaşananlar filme aktarılmıştır. Dizi görsel ve fragmandan da anlaşılacağı üzere hikaye New York şehrinde geçmektedir.

İnsanların beklentisi çok yüksek olduğu için bir kesim filmi beğenmedi. Bu kesimin dışında ben filmi ortalamanın üstünde buldum. Bunun en büyük sebebi ise Kıvanç Tatlıtuğ ve Beren Saat'in oyunculuklarının doğal ve uyumlu olmasından kaynaklıydı.  Her ilişkide yaşanan sorunları ele alması ve senaristin ters köşesi açıkçası kendimi "vay beeeee bunu beklemiyordum" derken buldum. Yaşadıkları aşkı, sevgisini, acısını görebildiğimiz güzel bir filmdi. İzlemeyen var ise izlemesini tavsiye edebileceğim ortalama film olduğunu düşünüyorum.

Benim Dünyam / Boş ve saf bir Melodram değil

Uzun süredir vizyona giren Türk filmlerine gitmiyordum.Nedeni ise beni çeken bir film olmadığından dolayıydı. Bu sefer şeytanın bacağını kırdım ve bu hafta sonu gittim. Bu filme gitmemde ki neden ise kadronun değerli isimlerden oluşmasında etken büyüktü.

Benim Dünyam, Sanjay Leela Bhansali'nin 2005 yapımı Black filminden uyarlamadır. Hemen hemen aynı olacak seviyededir. Ben genel olarak ağlamalı zırlamalı bir film olarak algılasam da hikayede gözyaşının dışında da bir çok şey buldum. Her şey olumlu değildi ama bir kör kızın hayata tutunma çabası sadece gözyaşıyla ifade bulacak kadar saf bir melodram içermiyor tabi.

Benim Dünyam filminin uyarlama olduğunu düşünürsek, biraz spolier verebilirim aslında. Hayatını kaleme alan ela iki yaşında körlükle tanışıyor. Detaylara inecek olursam; Oyunculukları, işaret dilini inceledim. Genelde filmin akışına etki edecek şeyler Türk sinemasında üstünkörü yapılır. Bu sebepten bir şeyler hep yarım kalır o duyguyu veremez. Tabi burda devreye Beren Saat'in oyunculuğu devreye giriyor. Bana göre iyi performans sergilemiş. Filimde Mahir hocayı oynayan Uğur Yücel'de gayet iyiydi. Zaten oyunculuğunu sevdiğim aktörlerden olur kendisi. 

Film, Ela ve Mahir hoca arasında yaşanan aşk ve nefret iilişkisi üzerinden gidiyor. Görmeyen ve duymayan bir insanın yalnızlığı ve isyanını anlatan bu hikaye 1950'li yıllrda başlıyor. Ela'nın çocukluğunu, hocası Mahir ile olan tanışıklığı ve eğitim süreci de gayet sert bir biçimde ilerliyor. Bu sertlik tepki toplar mı bilmem ama cesur bir yanının olduğu kesin. Annenin iç güdüsel olarak bağrına bastığı, babanın ise gözden çıkarmakta sakınca görmediği, Ela, mahir hocanın ellerinde bir hayli yıpranıyor, itilip kakılıyor. Sonuçta film bir yeniden çevrim olduğu için her şey tıkır tıkır işliyor, geriye atmosferi ve oyunclukları oturtmak kalıyor ki o da kısmen yerine getirilmiş diye düşünüyorum. Ela'nın kıyafetleri orjinali ile çok benziyor, gözlüğün ardında hissedilen kar ve benzer başka detaylarda orjinal filmden özenle atlanmadan filme yedirilmiş.

Filmin ağlatma potansiyeli sonlara doğru ortaya çıkıyor. Mahir Hoca'nın bilincini yitirip, Ela'nın gözü kulağı olmayı kaybettiği üstelik deli damgası yiyip yalnız kaldığı noktada patlıyor. Hayatını Ela'nın iyi bir yaşam sürmesi için adayan ama onun başarısını görmeyen adamın dramı, başarı hikayesinin sonunda izleyiciye daha dramatik yansıyor. Ağlama garantili bir olduğu için izleyin demem elbette ama Uğur Yücel'den daha iyi bir film beklediğimi belirtmek isterim.Dediğim gibi genel olarak başka filmden alıntı olmuş olsa da iyiydi. İzlemek szie kalmış arkdaşlarım.