'Studio Phoenix', 'Chorokbaem Media' ve SLL tarafından ortaklaşa üretilen "My Liberation Notes", 8 milyar won bütçeli, hayattan kesitli bir Kdramadır. Yazar Park Hae Young ve yönetmen Kim Seok Yoon'u 11 yıl sonra yeniden bir araya getiren dizi, JTBC'de yayınlandı ve Netflix tarafından uluslararası olarak dağıtıldı. Hem yazar Park Hae Young hem de yönetmen Kim Seok Yoon, duygusallık etrafında inşa edilmiş hassas dramaların nasıl yaratılacağını biliyor. Kim Seok Yoo, “The Light in Your Eyes”ı yönetti ve Park Hae Young, “My Mister” adlı sınıf gösterisini kaleme aldı. Ne elde edeceğinizi hayal edebilirsiniz.
My Liberation Notes Konusu:
Kalanlardan daha fazla insanın ayrıldığı Sanpo Köyü'nde yer alan üç Yeom kardeş, Chang Hee, Mi Jung ve Ki Jung, belirsizlikle dolu bir hayattan kaçmak istiyorlar. Bay Goo adında gizemli bir adam mahallelerine taşınır. Pek çok yükü ve sırrı olan biri gibi görünen bir ayyaştır. Tedbirli kişiliği ve kendi içine kapanmayı tercih etmesi onu dedikodu konusu haline getirir. Yeom'un en genç ve en çekingen kardeşi Mi Jung, ona yaklaşmaya karar verir.
My Liberation Notes Karakterleri:
Kim Ji Won, ailesinin en küçük çocuğu olan Yum Min Jung rolünü canlandırıyor. Daha önce
To The Beautiful You,
The Heirs,
Hidden Identity,
Descendants of the Sun,
Fight for My Way, Arthdal Chronicles dizilerinde izledim İçe dönük bir karakteri olmasından dolayı hayatını her zaman yalnız hissederek geçirdi. Bu duruma daha fazla dayanamayan Yum Min Jung, sonunda kendini kasvetli, monoton hayatından “kurtarmak” için bir değişiklik yapmaya karar verir. Mi Jung'un kişisel özgürlüğü için en büyük gücü, hizmete odaklanmaktan kendine odaklanmaya geçerek şefkat ve hoşgörü çevresini genişletme kararıydı; bu hayatın taleplerine aykırı görünebilir, ancak kişisel bakım en büyük değere sahip olmuştur.
Lee Min Ki, Yum Min Jung'un ağabeyi ve ailelerinin ortanca çocuğu olan Yum Chang Hee karakterini canlandırıyor. daha önce
Shut Up Flower Boy Band, Because This Is My First Life,
The Beauty Inside dizilerinde izledim. Aslında o şehre taşınmayı ve daha heyecanlı bir dünya yaşamayı istemektedir. Ancak hayatı planlarına ve isteklerine göre ilerlemez. Herhangi bir amacı ve hırsı olmayan Yum Chang Hee, olgunlaşmamış biri olmasına rağmen söylediği şeyler her zaman mantıklıdır.
Lee El, sadece maaşını aldığı gün iyi huylu olan ve normalde ateş saçan en büyük kardeş Yum Ki Jung'u canlandırıyor. Daha önce Liar Game, Divorce Lawyer in Love, My Beautiful Bride,
Black,
A Korean Odyssey dizilerinde izledim.Tüm gençliğini iş için Seul'e gidip gelmekle harcadığını düşünmektedir. Şikayetlerle dolu hayatında umutsuzca bir kere olsun sevilmek istemektedir.
Son Seok Gu, aniden kasabaya gelen, büyüleyici ve gizemli yabancı Bay Gu karakterini canlandırıyor. Daha önce Mother, Suits ,
Designated Survivor: 60 Days dizilerinde izledim. Kimsenin uğramadığı kasabaya gelince dikkatleri üstüne çeker. Her zaman sarhoş olan Son Seok Gu, Yeom Mi-Jung ile yakınlaşır. Kesinlikle son yıllarda izlediğim en iyi aktörlerden biri. Bu dizide kesinlikle gelişimi en yüksek karakterlerden biri Bay Gu karakteri oldu. Hiç konuşmadan hareketleriyle ve sessizliğiyle bütün duyguyu izleyicilere katmayı başardı
Diziye dalmadan önce bilmeniz gereken birkaç şey:
- Bu dizi mutlu bir dizi değil ama unutulmaz komedi anları içeriyor.
- Size sıcak ve yumuşak romantik duygular yaşatmaz ancak sizi gülümseten anları var.
- Karakterleri başlangıçta veya belki de dizi boyunca sinir bozucu bulabilirsiniz.
- Dizide çok fazla sessizlik kullanılıyor, izleyicilere hissetmeleri ve nefes almaları için zaman veriliyor.
- Diyaloglar ve Monologlar derin düşüncelerinizi tetikliyor.
Başlangıçta ana karakterler konusunda ilgimizi çekecek çok az şey var. Hepsi kırsal kesimdeki evlerinden şehre uzun ve yorucu bir gidiş gelişin hakim olduğu bölümleri izliyorsunuz. Çoğu zaman ne kadar ruhsuz olduklarını düşünebilirsiniz. Fakat aslında hayatın anlamını bulmaya çalışıyorlar. 2. bölümün sonunda karakterlerin büyüsüne kapılıyorsunuz. Buna yüzdeki bir kasın en küçük seğirmesini nasıl yakalayacağını ve bunu nasıl anlatacağını bilen bir yönetmen ve görüntü yönetmeninin payının büyük olduğunu düşünüyorum. Bir de Kim Ji Won ve Son Seok Koo gibi oyuncular bir karakterin iç yaşamını kelimeler olmadan ortaya çıkarma konusunda dahiler.
“My Mister”da olduğu gibi, bu dramanın kalbindeki hammadde aile ve onu farklılıklara, kararsızlıklara ve doğal tercihlere rağmen bir arada tutan anlaşılmazlıklar. Kim olduklarının ağırlığı altında ezilen, başka bir şey olmayı dileyen, nasıl değişeceklerinden habersiz ama işleri nasıl farklı kılacaklarını bulmaya çalışan karakterler. Kapana kısılmış durumdalar ve acı verici derecede düşük özsaygı, suçluluk ve olumsuz düşüncenin krizalitlerinden kelebekler gibi çıkmaya çalışıyorlar. Karakterlerin her biri sizi kendine çekiyor.
Kardeşlerin en büyüğü olan Yeom Gi Jung , huysuz ve çabuk sinirlenen, her zaman her şeyden şikayet eden, aptalca kararlar veren biridir. Aşkı bulmak ve hayatını tamamlamak istiyor. Ortanca kardeş Yeom Chang Hee, daha iyi bir yaşam arzusuna rağmen gerçekten bir hedefi olmayan ve boş zamanlarını anlamsızca harcayan, son derece açık sözlüdür. En küçükleri olan Yeom Mi Jung , korkak ve içe dönük, sıkıcı hayatında doyumsuz hisseden, tüm endişelerinden kaçmak isteyen bir kadın.
Bundan sonrası spolier içerir
Olay örgüsü onların farkına varmaları arasında dolaşıyor ve onlarla birlikte yalpalıyor. Temelde işe yarıyor ama ara sıra yolunu kaybediyor, özellikle de daha sonra zaman atlaması kaçınılmaz parçalanmaya neden olduğunda. Karakterizasyonların derinliği sizi ilerletmek için yeterli olduğundan, gerilim yaratmak için zamanın bu şekilde düzenlenmesinin kesinlikle gerekli olduğuna ikna olmadım. Bununla birlikte, esasen insan ruhunun değişkenliklerini tüm dolambaçlı yolları, u dönüşleri ve çıkmaz sokaklarıyla keşfeden bir diziyi düzenli bir şekilde geliştirmeye zorlamak verimsiz olacaktır. Buradaki eşitsizlik, dramanın genel havasını ve ambiyansını yaratıyor ve gerçek hayatın dur-kalk doğasını yansıtıyor.
Dizide standart üç başrol ve onların ilişkileri yer alıyor; ama bu standart bir aşk draması değil. İlişkinin kendisi odak noktası, aşık olmak değil. Esasen kendimizi korurken birbirimize nasıl yaklaşabileceğimizi ve birlikte olabileceğimizi inceliyor. Ve hem kendimizle hem de başkalarıyla birlikte yaşayabilmemizin tek yolunun dürüst olmak ve kendimizi kabul etmeye ve kendini anlamaya çalışırken bunu yapmanın darbesini almak olduğunu öne sürüyor. Sonuçta iyimser ama ucu açık.
Dramanın çerçevesi renkli ve büyüleyici bir ortamda kurulmamış, ancak karakterlerin ortamıyla ilgili bir şeyler baştan sona sizi sürükleyici ve çekici hissettirecek. Dolayısıyla türün özüne uygun yaşamanın ne kadar mükemmel bir örneği olduğunu bir kez daha kanıtlayacak. Dramanın parçaları ve unsurları, daha büyük hikayelerde gözden kaçabilecek küçük, ortak anlara dair fikir veriyor. Aslında faydasız gibi gelebilecek pek çok konuşma, eylem ve tepki var ama an meselesi, anı yaşadığınızı, karakterlerde kendinizi gördüğünüzü ve bu tür tartışmaların bir parçası olduğunuzu fark ediyorsunuz. Seul ve Sanpo'nun zıt özellikleri, yaydığı titreşimleri sıklıkla değiştirecek ve farklı diyarların güzelliğini yakalamanıza olanak tanıyacaktır.
Görüntü yönetmenliği tatmin edicinin de ötesinde, yalan söyleyemem. Bu tür durağan görüntüler ve görseller aracılığıyla hikaye anlatma sanatı Kdramalarda kesinlikle yeni değil. Ancak My Liberation Notes, kendine özgü yargılardan oluşan bir anlatıyı yeniden yaratmayı tercih ediyor. Yapımcılar, izleyicinin özü yaşamasını sağlamaya çalışıyor ve sunumun hararetle hazırlanması takdire şayan. Karakterlere izleyicinin kırıcı mercekleri aracılığıyla, genellikle kişinin yüzünden yakındaki bir cam çerçeveye kadar kamera açılarını getirip dalgalandırarak tanıklık etmek hem hafifletici hem de yatıştırıcıydı. Eğik odaklanan kamera, çoğu zaman alışılmışın dışında ustaca düşüncelere sahip zihinlere dönüşür.
Konuşmaların çok derin olduğu zamanlar vardır; ikili veya grup halindeki insanlar, ruhlarının derinliklerine kök salmış, hayatlarını ummadıkları şekillerde etkileyen şeyler hakkında konuşuyorlar ve bir sonraki an, bu tamamen saçmalıklarla ilgili, bazı şeyler hakkında konuşmaya dönüşüyor. Basit kelimelerle ifade etmek gerekirse, bazen kalbinizi harekete geçirir ama bir sonraki an aptalcadır ve hiçbir anlam ifade etmez. Ancak tüm bunlar, zevk almanız, ilişki kurmanız ve yeniden yaşamanız gerçeğine indirgeniyor ve bunun yalnızca "hayat" olduğunu düşünmüyor musunuz? Sonuna gelince, oldukça sıralanmış ve fazlasıyla tatmin edici. Kişisel duygularımı bir kenara bırakıp rasyonelleştirme aynı sonuçları doğuruyor. Açık son diyemem çünkü hayattan kesitler içeren bir dizi ve bunun sonu her zaman hayatımızın sürekli olduğunu, dizi bitse bile hayatın devam ettiğini ima ediyor. Hemen hemen kendi sonucunu çok kolay bir şekilde çıkarabilirsin.
Bay Gu ve gizemleri; ahhh! Nasıl bir kişilik ve nasıl bir gelişim. Hareket etmek bile yorucuymuş gibi dikkatsizce yürümesi, çevresinde olup bitenlerden kaçınmak için tüm vücudunu ve boynunu esnetmesi, amaçsızca gökyüzüne bakması ve olaylara verdiği tepkileri içeren yüz ifadeleri kesinlikle harika. Bütün bunların bu karaktere nasıl hayranlık ve saygı duygusuna dönüştüğüne hayret ediyorum. Gerçekten de gizemle doluydu; az konuşmak, yalnız kalmak ve bütün gün içki içmek, kalbinde bir şeylerin ağırlaştığını açıkça gösteriyordu. Ancak şaşırtıcı bir şekilde başkalarına ilham veriyor, başkalarının onun hakkında güçlü düşünmesini sağlıyor ve herkesin onun aurasına aşık olmasına izin vermek için hiçbir çaba göstermiyor. Ne kadar teklif ediyorsa onu al. Ve bu bağlamda, Bay Gu, ben de dahil olmak üzere milyonların yeni aşkıdır; onu daha önce görmüştüm ama kişiliği ve karakterindeki farklılık kalbimi uyandırdı.
Chang Hee'nin Bay Gu'ya olan hayranlığı, ona hayranlık duyması, 'hyung' diye hitap etmesi ve Gu'nun hayatından ilham alabilmesi oldukça ilgi çekiciydi. Kesin bir yakınlık olmamasına rağmen My Liberation Notes, kişisel çatışmalarına rağmen rahatlama ve kurtuluşa giden yolları açabilen iki adam arasında anlamlı bir bağ sergiledi.
Drama boyunca karakterlerin eylemleriyle tasvir edilen, kendinizi özgürleştirmenin en aptalca yollarından biri "ayaklarınızı hareket ettirmektir"; İster yorucu bir yürüyüş, ister basit bir yürüyüş, ister nefessiz bir koşu. Aynı anda yürüdüğünüzde/koştuğunuzda ve düşündüğünüzde, endişeler ve yükler tamamen olmasa da yavaş yavaş buharlaşabilir ve bu aslında yardımcı oluyor.. Diziyi izledikçe aslında karakterlerin sadece monolog notalarıyla ilerlediği pek çok sahnenin olduğunu, bunların aslında tatmin edici ve rahatlatıcı, ya da yazarın deyimiyle "özgürleştirici" olduğunu fark edeceksiniz.
Dizi için puanım; 9/10
.webp)
.jpg)
